فیلم های خشونت آمیز تلویزیونی، فیلم ها چیزی برای لذت بردن از کودکان ندارند

علیرغم نگرانی در مورد تاثیر خشونت های رسانه ای بر روی کودکان، نمایش های تلویزیونی خشونت آمیز و فیلم ها همچنان برای آنها تولید می شود و به فروش می رسند. یک مطالعه تحقیقاتی در دانشگاه ایندیانا نشان می دهد که خشونت چیزی برای لذت بردن از چنین برنامه هایی و شخصیت های آنها نیست.

در یک مطالعه پژوهشی که در مجله روانشناسی رسانه منتشر شد ، اندرو جی ویور، استادیار مخابرات در کالج هنر و علوم IU و همکارانش یک دیدگاه رایج از سوی تولیدکنندگان رسانه ای که کودکان را دوست دارد برنامه های خشونت را تماشا کند، آزمایش کردند.

مشاوره تریبون آزاد

"خشونت جزء جذاب در این کارتون ها نیست، به نظر می رسد که تولید کنندگان آن را تصور می کنند. این ها چیزهای دیگری است که اغلب با خشونت مرتبط است. ممکن است این اجزاء دیگر مانند اقدام به طور خاص در موارد غیر خشونت آمیز باشد ، "Weaver در یک مصاحبه گفت. "من فکر می کنم ما باید در مورد محتوای خشونت آمیز در کارتون ها از لحاظ تاثیر بالقوه نگران باشیم. این یکی از راه هایی است که ما می توانیم از دیدگاه تولید کننده به آن دست یابیم.

وی گفت: "شما مجبور نیستید به این کارتون ها خشونتی ببخشید تا بچه ها را دوست داشته باشید. آنها بدون خشونت به آنها احترام می گذارند، درست یا نه بیشتر."

کارتون های خشونت آمیز چندین دهه است که برنامه های صبح روز شنبه را تشکیل می دهند و اکنون در کانال های تلویزیون کابلی متخصص در نمایش ها و کارتون های کودکان است. بسیاری از کارتون های کلاسیک، مانند کسانی که در مجموعه "Looney Tunes"، خشونت های شگفت انگیز را نشان داده اند. اما در سال های اخیر، برنامه های عملی مانند "Pokemon" و "قدرت رنجرز قدرتمند مورفین" هر دو به دلیل محتوای خشونت آمیز و محبوبیت آنها با جوانان توجه زیادی را به خود جلب کرده اند.

برخی از تحلیل های محتوا دریافتند که 70 درصد از تلویزیون های تلویزیونی کودکان محتوای خشونت آمیز دارند.

ویور و همکارانش در این مقاله نوشتند: "برای بسیاری از تولیدکنندگان و منتقدان رسانه، این مسئله این نیست که اگر کودکان خشونت را دوست داشته باشند، بلکه به این دلیل که کودکان عاشق خشونت هستند. هدف ما در این مطالعه بررسی علاقه مندی کودکان به محتوای خشونت است، در حالی که مستقیما دستکاری میزان اقدام را که اغلب با خشونت در تحقیقات موجود مخدوش می شود، بررسی می کند. "

همکاران شامل Jakob Jensen از دانشگاه پوردو، نیکول مارتینز از IU، رایان هورلی از دانشگاه ایالتی کارولینای شمالی و باربارا ویلسون از دانشگاه ایلینوی است.

محققان یک نمونه از 128 کودک مدرسه را که شامل سن پنج تا 11 سالگی و از مهد کودک تا کلاس چهارم بودند، استفاده کردند. تعداد تقریبا برابر دختران و پسران وجود داشت.

اساتید تحقیق نشان داد که هر یک از چهار نسخه از پنج دقیقه کوتاه انیمیشن ایجاد شده برای مطالعه و سپس آنها را از طریق یک پرسشنامه هدایت کرد. کوتاه به شکل شبیه کارتون های شگفت انگیز طراحی شده بود. چهار نسخه مختلف کارتونی مورد استفاده قرار گرفت. شش صحنه خشونت آمیز به یک نسخه اضافه شد که توسط هر دو شخصیت و در پاسخ به پیشین انجام شد. صحنه های نه مرحله به یک نسخه دیگر افزوده شد. دو نسخه دیگر مقادیر کمتری از اعمال یا خشونت را داشتند.

داستان های مربوطه

·        

بچه ها از خانه هایی با مبل دارای شعله بازدارنده دارای SVOC بالا در خون خود هستند

·        

مطالعات انجام شده نشان می دهد که مدت زمان خواب خود گزارش شده یک ابزار مفید برای اندازه گیری خواب در کودکان است

·        

کودکان با سوءاستفاده جنسی با PTSD احتمال بیشتری دارند که شهادت نامطلوب را ارائه دهند

آنچه که آنها در بر داشت، محتوای خشونت آمیز اثر منفی منفی بر این داشت که آیا پسران از یک برنامه لذت می برند، با توجه به نحوه شناسایی آنها با شخصیت ها.

ویور، پدر دو پسر جوان، گفت: "این کمی شگفت انگیز بود. "بحث بسیار زیادی در مورد پسران خشونت آمیز و تهاجمی به هر دلیلی، اجتماعی یا بیولوژیکی وجود دارد، اما در عین حال ما متوجه شدیم که آنها با شخصیت های بیشتری در هنگام خشونت غیرقانونی شناخته شدند . آنها شخصیت های بیشتری را دوست داشتند و آنها از کارتون کلی بیشتر لذت می برند.

"این خبر خوب است. اگر تولیدکنندگان مایل به ساختن کارتون هایی باشند که به هیچ وجه خشونت نداشته باشند، آنها هنوز هم می توانند مخاطبان هدف خود را بهتر و حتی بدون عواقب مضر جذب کنند."

از سوی دیگر، در میان دختران خشونت، شناسایی مطلوب شخصیت ها را کاهش نمی دهد. Weaver معتقد است که این ممکن است به این دلیل است که این کارتون های شل و قمقمه بیشتر نسبت به پسران نسبت به پسران بیشتر می شود. همچنین دختران شخصیت ها را به عنوان پسران درک می کنند، حتی اگر آنها بدون ویژگی های جنسی ایجاد شده اند.

او گفت: "آنها نمی خواهند با آنچه که آنها به عنوان شخصیت های مردانه شناخته می شوند شناسایی شوند، چه خشونت آمیز باشد یا نه." "آنها ترجیح دادن برنامه های خشونت آمیز تر را ترجیح نمی دادند، آنها فقط با استفاده از نشانه های دیگر، علاوه بر رفتار خشونت آمیز یا غیر خشونت آمیز شخصیت، به تعیین میزان لذت بردن از نمایش پرداختند."

ویور می خواهد تحقیق خود را به کاراکترهای بیشتری در برنامه های نه تر مانند "The Powerpuff Girls" اعمال کند. او همچنین می داند که تولیدکنندگان خشونت را به عنوان وسیله ای آسان برای معرفی اقدامات و درگیری ها به یک داستان می دانند.

وی گفت: "جایگزین ها می تواند چیزهایی باشد که به سرعت مربوط می شوند - شخصیت ها سریع و سریع حرکت می کنند. این یکی از راه هایی بود که ما در این مطالعه دستکاری کردیم." "اگر شما می توانید بدون افزایش خشونت اقدام کنید، که به وضوح ممکن است همانطور که ما در این مطالعه انجام دادیم، می توانید از آن لذت ببرید بدون آنکه تاثیر خشونت آمیز خشونت آمیز باشد.