مطالعه به الگوهای تنظیم احساسات در مغز کودکان مورد آزار قرار می گیرد

کودکان مورد آزار و اذیت معمولا احساسات شدیدتری نسبت به همسالان خود دارند که مورد آزار قرار گرفته اند. این اغلب بعنوان یک محصول جانبی زندگی در محیط های بی ثمر و خطرناک محسوب می شود. یک مطالعه اخیر منتشر شده در مجله آکادمی آمریکایی روانپزشکی کودکان و نوجوانان ( JAACAP ) برای پیدا کردن آنچه اتفاق می افتد زمانی که این کودکان آموزش داده می شود که چگونه تنظیم احساسات خود را. آیا بهتر است به آنها کمک کند تا شرایط دشواری را کنار بگذارند؟

گروهی از محققان دانشگاه واشنگتن وقتی که آنها تصاویری احساسی را دیدند، در مغز کودکان مورد آزار و شکنجه (13-19 ساله) اتفاق می افتادند و سعی کردند پاسخ های خود را به آنها کنترل کنند. محققان دریافتند که با راهنمایی کمی، این کودکان توانایی شگفت انگیزی برای تنظیم احساسات خود دارند.

طولانی شدن رابطه

داستان های مربوطه

·        

مطالعه: بیهوشی عمومی در دوران ابتدای تولد بعید است که اثرات ماندگار بر رشد مغز داشته باشد

·        

کودکان پورتوریکو احتمالا کمبود یا کاهش استفاده از آکنه را انجام می دهند

·        

تحقیقات نشان می دهد که کودکان به طور عمده برای تنفس اختلال خواب کم تشخیص داده می شوند

کیت مک لافلین، نویسنده اصلی و استاد روانشناسی دانشگاه واشنگتن، گفت: "آنها همانقدر توان داشتند که [به عنوان همسالان مورد سوء استفاده قرار نگرفتند] برای مدول کردن پاسخ های عاطفی خود، زمانی که استراتژی های خود را برای انجام این کار آموخته بودند."

این مطالعه 42 پسر و دختر 13 تا 19 ساله را شامل می شود که نیمی از آنها به صورت جسمی و یا جنسی مورد آزار قرار گرفته اند. محققان فعالیت مغز نوجوانان را ردیابی کردند زیرا مجموعه عکس های آنها نشان داده شد.

نوجوانان برای اولین بار تصاویر خنثی، مثبت و منفی نشان دادند و دستور دادند احساسات خود را به طور طبیعی گسترش دهند. سپس آنها عکس های بیشتری را نشان دادند و گفتند سعی کنید پاسخ های خود را تنظیم کنید. بچه ها تعیین دوباره شناختی را آموزش دادند، استراتژی که شامل تفکر در مورد یک وضعیت متفاوت برای تغییر پاسخ عاطفی به آن است.

در هر دو تمرین، تصاویر مثبت تفاوت های زیادی را در فعالیت مغز بین دو گروه ایجاد کردند. اما هنگامی که به تصاویر منفی نگاه می کرد، نوجوانان متخلف به فعالیت های بیشتری در مناطق مغزی مرتبط با شناسایی تهدیدات بالقوه از جمله آمیگدال، نسبت به گروه کنترل اقدام کردند. اگرچه برای آنها دشوار بود، نوجوانان متخلف توانستند فعالیت در آمیگدال و همچنین شرکت کنندگان بدون سابقه سوء استفاده را تعدیل کنند.

McLaughlin می گوید: "این پیامدهای امیدوار کننده ای برای درمان است." "از آنجا که استراتژی شرکت کنندگان مورد استفاده در مطالعه شبیه به آنهایی است که در درمان تروما استفاده می شود، به ویژه، بازنگری شناختی، استراتژی کودکان برای تنظیم احساسات خود در مطالعه، یک روش اصلی در درمان تروما برای کودکان است."